QADDISIN GĦAL LULJU
3 TA’ LULJU
SAN TUMAS
Appostlu: L-Ewwel Seklu
San Tumas kien Lhudi, aktarx sajjied mill-Galilija. Ismu bis-sirjan ifisser Tewmi, u bil-Grieg hu Didmu. Ġesù sejjaħlu biex ikun wieħed mit-tnax-il appostlu tiegħu.
Insibu ismu erba’ darbiet fil-Vanġelu ta’ san Ġwann.
L-ewwel darba: Ġesù kien sejjer Betanja biex iqajjem lil Lazzru mill-mewt. Waqt li d-dixxipli l-oħra beżgħu u qalu lil Ġesù biex ma jmurx għax l-għedewwa tiegħu kienu ifittxuh biex joqtluh, San Tumas qabeż u qal: ”Ejjew immorru aħna wkoll biex immutu miegħu” (Ġn. 11:16).
It-tieni darba: fl-Aħħar Ċena, meta Ġesù qal: ”Ufejn sejjer jien, intom tafu t-triq”. Qabeż San Tumas u qallu: ”Mulej, ma nafux fejn sejjer, mela kif nistgħu nafu t-triq?” Ġesù qallu: ”Jiena t-triq u s-sewwa u l-ħajja” (Ġn. 14: 4-6).
It-tielet darba: f’Ħadd il-Għid Ġesù deher lid-dixxipli waqt li kienu fiċ-ċenaklu u Tumas ma kienx magħhom. Imbagħad b’entużjażmu kbir qalulu li kienu raw lil Ġesù, iżda Tumas qalilhom: ”Jekk ma narax f’idejh sinjal l-imsiemer u ndaħħal sebgħi fil-marki ta’ l-imsiemer u idi f’ġenbu, ma nemminx”. Minn hawn ġejja l-espressjoni: ”Jien bħal San Tumas, irrid nara b’għajnejja u mmiss b’idejja biex nemmen”. Meta ġimgħa wara Ġesù raġa dehrilhom u Tumas kien magħhom, Ġesù stieden lil Tumas biex idaħħal sebgħu fil-pjagi ta’ idejh u idu fil-pjaga tal-kustat. U Tumas b’fidi qawwija qallu: ”Mulej tiegħi u Alla tiegħi!” (Ġn.20:28)
Ir-raba’ darba: meta Ġesù deher lid-dixxipli ħdejn il-baħar ta’ Tiberja, isem Tumas insibuh ma’ dawk li kienu preżenti. (Ġn. 21:2)
Tradizzjoni qawwija tgħid li wara l-Inżul ta’ l-Ispirtu s-Santu, San Tumas mar jippriedka l-Vanġelu lill-Parti, lill-Medi u lill-Persjani u baqa’ sejjer sa daħal fl-Indja, fil-kosta ta’ Malabar fejn illum ħafna min-nies tal-post isejħu lilhom infushom ”L-Insara ta’ San Tumas”.
San Tumas miet martri bid-daqqiet ta’ lanza, fl-Indja, u jinsab midfun f’Maljapore fil-knisja kbira, San Thome, xi tlettax-il kilometru ’l bogħod minn Madras.
Ħsieb
”Għax rajtni, emmint; imberkin dawk li jemmnu bla ma jaraw”.
(Dan il-kliem Ġesù qalu lil San Tumas wara li stqarr b’fidi kbira: ”Mulej tiegħi u Alla tiegħi”)
4 TA’ LULJU
SANTA ELIŻABETTA TAL-PORTUGALL
Reġina: 1271-1336
Santa Eliżabetta twieldet f’Aragona, il-Portugall, f’familja rjali. Missierha kien ir-Re Pietru III ta’ Aragona.
Meta kellha tnax il-sena, iżżewġet lilr-Re Denis tal-Portugall. Kellhom żewġt itfal.
Minkejja l-infedelta’ ta’ żewġha, hija baqgħet devota lejh, li saħansitra kienet tieħu ħsieb it-tfal illeġittimi tiegħu u ma ttraskuratx il-ħajja spiritwali tagħha.
Hija tat ruħha għas-servizz tal-fqar, u fetħet sptar f’Coimbra, u orfanatrofju u dar għan-nisa f’Torres Novas.
Barra mill-ħajja ħażina ta’ żewġha, kellha tħabbat wiċċha ma’ ħafna ġlied serju fil-familja, li hi b’ħafna għaqal u paċenzja kienet tagħraf issolvi, u tnissel il-paċi. Bħal meta darba żewġha ġġieled ma’ ħuh fuq xi propjeta’. Darb’oħra binha Alfonso qajjem armata biex jeħodha kontra missieru li kien jagħmel preferenzi ma’ l-ulied illeġittimi tiegħu, u hi ta’ 52 sena daħlet bejn l-armati li kienu lesti għall-ġlied u baqgħet sa ma ġabet il-paċi. Darb’oħra, binha Alfonso ried joqtol lir-raġel ta’ bintu Marija għax kien jaħqarha u Santa Eliżabetta ta’ 65 sena ħalliet il-kunvent biex iġġib il-paċi bejniethom.
Wara l-mewt ta’ żewġha, daħlet Terzjarja Franġiskana u marret tgħix f’kunvent tal-Klarissi.
Mietet fl-4 ta’ Lulju 1336, wara li rċeviet is-sagramenti waqt li kienet qed titlob mas-sorijiet.
Xi mitejn sena wara, meta kien hemm bżonn li jinfetaħ il-qabar fejn kienet midfuna sabu ġisimha talikwali, bla ma tħassar. Il-Papa Urbanu VIII iddikjaraha Qaddisa fl-1625.
Ħsieb
Hawn min jagħmel lilu nnifsu strument li jġib il-paċi u jnissel l-imħabba; hawn min ifittex li jaqla’ l-inkwiet u jiżra’ l-mibgħeda. Biex tevita l-inkwiet u l-miżerja li l-ġlied iġib miegħu, Santa Eliżabetta ġie li ssugrat saħħitha u saħansitra ħajjitha. Aħna kemm nixbħuha, fid-dar tagħna, fil-post tax-xogħol, fis-soċjeta’? Kemm innisslu paċi kull fejn nersqu?
5 TA’ LULJU
SAN ANTON MARIJA ZACCARIA
Saċerdot: 1502-1539
San Anton twieled fi Cremona, l-Italja, fl-1502. Kien għadu ta’ ftit xhur u ommu kellha biss tmintax-il sena meta tilef lil missieru. Iżda ommu, li kienet mara qaddisa, ħadet ħsiebu sew u ma setgħetx ittellgħu aħjar.
Studja l-mediċina fl-Universita’ ta’ Padova u fl-1524, meta kellu tnejn u għoxrin sena, laħaq tabib. Mar jaħdem f’pajjiżu, iżda ma damx ma beda jħoss li għandu jagħmel il-ġid lir-ruħ milli lill-ġisem, għalhekk filwaqt li kompla jipprattika l-professjoni tiegħu beda jistudja biex isir saċerdot, u qaddes fl-1528 meta kellu sitta u għoxrin sena.
Wara l-ordinazzjoni tiegħu mar Milan u hemm daħal fil-onfraternita ta’ l-Għerf Divin.
Bil-għajnuna tal-Kontessa ta’ Guastella waqqaf Komunita’ ta’ sorijiet bl-isem ta’ ”Anġeliċi ta’ San Pawl”. Wieħed mill-għanijiet prinċipali tagħha kien li l-membri jieħdu ħsieb it-tfajliet u n-nisa li jkunu qabdu jew ser jaqbdu ħajja ħażina. Dan kien l-ewwel Ordni ta’ sorijiet li kien mogħti għall-appostolat dirett bla rabta tal-klawsura.
Fl-1530 waqqaf l-Ordni tal-”Kjeriċi Regulari ta’ San Pawl” li l-għan prinċipali tiegħu kien it-tiġdid tal-kult Kattoliku u tal-ħajja nisranija bil-priedki u bl-amministrazzjoni tas-Sagramenti. Billi ċ-ċentru ta’ ta’ l-Ordni kien il-knisja ta’ San Barnaba, il-patrijiet ġew imsejħa Barnabiti.
Hu kien iqatta’ ħafna mill-ħin tiegħu jippriedka fil-knejjes u fit-toroq, ġeneralment fuq il-passjoni ta’ Ġesù. Kienet bil-ħila tiegħu li xterdet id-devozzjoni tal-Kwaranturi, jiġifieri adorazzjoni quddiem Ġesù Ewkaristija għal erbgħin siegħa konsekuttivi bħala tifkira ta’ kemm Ġesù dam fil-qabar mid-difna sal-qawmien tiegħu. Kien hu wkoll li daħħal fil-nisja d-drawwa li jindaqqu l-qniepen kull nhar ta’ Gimgħa fit-tlieta ta’ wara nofsinhar.
Meta kien qed jippriedka fil-belt ta’ Guastella ħassu ħażin, ħaduh Cremona fid-dar ta’ ommu li kienet għadha ħajja, fejn miet fl-eta’ ta’ 37 sena, fil-5 ta’ Lulju 1539.
Sebgħa u għoxrin sena wara mewtu sabu ’l ġismu għadu sħiħ. Ġie kkanonizzat fis-27 ta’ Mejju 1897 mill-Papa Ljun XIII.
Ħsieb
Jien x’qed nikkontribwixxi ta’ ġid Probabbilment ma nistax inwaqqaf kongregazzjonijiet bħalma għamel San Anton. Imma bħalu nista nnissel madwari l-ferħ, l-hena, l-paċi, il-faraġ, bi kliemi, bl-imġiba tiegħi, bl-eżempju tiegħi, bil-mod kif inġib ruħi ma’ ħaddieħor.
6 TA’ LULJU
SANTA MARIJA GORETTI
Verġni u Martri: 1890-1902
Santa Marija Goretti twieldet f’Corinaldo, l-Italja, fl-1890. Kienet it-tielet fost sebat itfal ta’ familja fqira. Hija qatt ma marret skola u għalhekk ma tgħallmitx taqra u tikteb. Ommha wkoll kienet illitterata.
Meta Marija kellha disa’ snin il-familja tagħha marret toqgħod f’Nettuno, qrib Ruma, minħabba x-xogħol. Sena wara missierha miet.
Ta’ ħdax-il sena Marija għamlet l-Ewwel Tqarbina. Hafna mill-katekiżmu tgħallmitu mingħand ommha li kienet tafu bl-amment.
Għal xi żmien il-familja Goretti kienet taqsam id-dar ma familja oħra. Wieħed mit-tfal tal-familja l-oħra, Alessandro Serenelli, li kellu tmintax-il sena, kien spiss iħajjar lil Marija għad-dnub u hi kienet dejjem tiqaflu. Kien ukoll iheddidha li jekk tgħid xi ħaġa joqtol lilha u lil ommha.
Fil-5 ta’ Lulju 1902, Marija kienet qed traqqa’ qmis meta ġie fuqha Alessandro u ttanta jieħu kunfidenza magħha. Hi bħas-soltu waqfitlu u bdiet tgħidlu li dak kien dnub u li Alla ma ridx li jagħmlu hekk. Hu qabadha u daħħalha bil-fors fil-kamra tas-sodda waqt li hi baqgħet tirreżistih u tgħajjat għall-għajnuna. Tant irrabja li beda jsawwatha u saħansitra qabad sikkina u beda jagħtiha biha bla ħniena.
Ħaduha l-isptar fejn it-tobba ħadmu għal sigħat sħaħ biex isalvawlha ħajjitha, iżda wara li ħafret minn qalbha liż-żagħżugħ u rċevit il-vjatku, mietet fil-preżenza ta’ ommha, wara madwar erbgħa u għoxrin siegħa.
Alessandro kien ikkundannat tletin sena ħabs. Sa tmien snin wara kien għadu ma nidimx, sakemm lejl wieħed ħolom jew ra viżjoni ta’ Marija qed taqta’ l-fjuri u toffrihomlu. Din id-dehra tant laqtitu li biddel ħajtu. Meta ħareġ mill-ħabs wara sebgħa u għoxrin sena baqa’ sejjer dritt għand omm Marija u talabha taħfirlu. Wara daħal Fratell mal-Patrijiet Kapuċċini,
Id-devozzjoni lejn din il-martri ċkejkna malajr xterdet u bdew isiru l-mirakli għat-talb tagħha, u f’inqas minn ħamsin sena wara, il-Papa Piju XII ikkanonizzaha fil-25 ta’ Lulju 1950.
Għall-kanonizzazzjoni tagħha kien hemm folla rekord ta’ 250,000 ruħ u ċ-ċerimonja kellha għall-ewwel darba ssir barra fil-pjazza quddiem il-Bażilika ta’ San Pietru. Ommha, li kellha mal-85 sena, u tlieta minn ħutha kienu preżenti. Hekk ukol Alessandro, li kellu 66 sena, kien fost dik il-folla enormi, għarkubbtejh jibki, b’għajnejh mimlijin dmugħ ta’ ferħ. Kienet ġrajja unika fl-istorja tal-Knisja.
Ħsieb
”Lanqas jekk iqattgħu ġismi biċċiet biċċiet ma noffendi lill-maħbub tiegħi Ġesù bid-dnub.” (Marija Goretti) Kapaċi ngħidu dan il-kliem, speċjalment jekk jiena tfajla?
11 TA’ LULJU
SAN BENEDITTU
Abbati: 480-547
San Benedittu twieled f’Norcia, l-Italja, fis-sena 480, minn familja sinjura ħafna, u aktarx li kien tewmi ma’ oħtu, Santa Skolastika.
Huwa mar jistudja f’Ruma, iżda meta ra l-ħajja ħażina ma’ dwaru ħalla kollox u mar jgħix waħdu fuq l-għoljiet ta’ Sabina, xi 65 km bogħod minn Ruma. Hawn iltaqa’ ma’ Romano, patri, li kien jgħix f’għar f’Subiaco, f’ħajja ta’ ġabra u talb. Biż-żmien xi rġiel u żgħażagħ bdew imorru jingħaqdu miegħu, u n-numru tagħhom baqa’ jikber kontinwament tant li sas-sena 525 kien ġa waqqaf tnax-il monasteru f’dawk l-inħawi.
Fis-sena 529 mar fuq Monte Cassino, bejn Napli u Ruma. Hawhekk ukoll ħafna marru jingħaqdu miegħu.
Fis-sena 530 waqqaf il-magħruf monasteru ta’ Monte Cassino. Ir-regola li kiteb għall-patrijiet tiegħu kienet mibnija fuq talb, studju u xogħol, swiet ta’ ġid enormi mhux biss għall patrijiet iżda għall Ewropa kollha. Il-monastiċiżmu ta’ San Benedittu ta’ patrijiet li għenu bis-sħiħ biex inbniet Ewropa ċċivilizzata u nisranija, billi bnew uħud mill-isbaħ knejjes fl-Ewropa, fetħu ħafna skejjel, għallmu lill-bdiewa jħaddmu l-art, għallmu s-snajja’, ippreservaw ħafna mill-klassiċi Griegi u Rumani, ġabu progress kbir fix-xjenza, fl-arti u fl-agrikultura. Fuq kollox l-Ordni tiegħu ta lill-Knisja 24 Papa, 4,600 isqof, u aktar minn 5,000 qaddis.
Miet fl-eta’ ta’ 67 sena f’Monte Cassino u difnuh fil-qabar ma’ oħtu Santa Skolastika li kienet mietet xi 40 jum qabel.
Ħsieb
”Itlob u aħdem” kien il-motto ta’ san Benedittu. Aħna għandna xi motto tagħna personali? Kemm jekk għandna u kemm jekk m’għandniex, naraw li t-talb ikollu postu fil-ħajja tagħna ta’ kuljum, jiġifieri li jkun hemm ħin ma’ tul il-jum li ngħadduh f’għaqda ma’ Alla.
13 TA’ LULJU
SAN ENRIKU
Imperatur: 973-1024
San Enriku twieled fil-Bavarja, fis-sena 973. Missieru kien id-Duka tal-Bavarja.
Enriku rċieva edukazzjoni mill-aħjar taħt it-treġija ta’ san Wolfangu, Isqof ta’ Ratisbon.
Huwa żżewweġ lil Kunegunda li hi wkoll Qaddisa. Ma kellhomx tfal. Meta missieru miet, laħaq hu floku bħala Duka tal-Bavarja, fis-sena 995.
Wara l-mewt ta’ l-Imperatur Otto III, Enriku li kien jiġi l-kuġin tiegħu, inħatar Imperatur floku, fl-1002.
Fl-1004 huwa keċċa lil Ardwin mill-Italja, u nkuruna lilu nnifsu bħala Re ta’ l-Italja. Huwa keċċa wkoll lil Boleslaw I tal-Polonj mill-Bohemja.
Fil-1014 mar Ruma fejn il-Papa Benedittu VIII inkurunah Imperatur tas-Sagru Imperu Ruman.
Huwa ggverna b’mod l-iktar effiċjenti u kien iżomm dejjem quddiem għajnejh il-liġi ta’ Alla u li jkun ta’ għajnuna għall-Knisja. Kien popolari u maħbub ħafna mill-poplu.
Waqqaf is-sedi ta’ Bamberg, u bena l-Katidral li l-Papa Benedittu VIII mar jikkonsgra fl-1020. Fl-istess żmien bena wkoll il-monasteru ta’ Bamberg. Għamel lil Bamberg ċentru ta’ kultura nisranija.
Fl-1021 reġa niżel bl-armata tiegħu fl-Italja biex jiddefendi lill-Papa u lill-Insara mis-Seraċini u l-alleati tagħhom, il-Griegi.
San Enriku II miet fl-14 ta’ Lulju 1024 fil-Ġermanja, u difnuh fil-Katidral ta’ Bamberg. Il-Papa Ewġenju III iddikjarah Qaddis fl-1146.
Talba
Mhux li kien, Mulej, Sid ta’ kollox, li l-Mexxejja tal-pajjiżi kollha tad-dinja jżommu quddiem għajnejhom il-ħarsien tal-Liġi tiegħek biex jiggvernaw b’mod li jkun jogħġob lilek!
14 TA’ LULJU
SAN KAMILLU DE LELLIS
Saċerdot: 1550-1614
San Kamillu twieled f’Bocchianco, l-Italja, fl-1550. Tilef ’l ommu meta kellu tlettax il-sena. Kiber bi spirtu avventuruż u ta’ sbatax-il sena ħalla d-dar u daħal suldat biex jiġġieled mal-Venezjani kontra t-Torok, iżda minħabba ferita li kellu f’siequ ħalla l-armata u daħal l-isptar ta’ San Ġakbu, f’Ruma. Meta ħareġ mill-isptar raġa’ daħal suldat fl-armata ta’ Venezja u mar jiġġieled kontra t-Torok. Meta ġie lura mill-ġlied, ħalla l-armata u tilef kull ma kellu fil-logħob. Biex ma jaqax jittallab daħal jaħdem mal-Kapuċċini ta’ Manfredonja fl-1574.
Wara xi ftit xhur ġie mpressjonat minn parir li tah il-Gwardjan tal-patrijiet, u beda biex jibdel ħajtu.
Fl-1575 huwa talab u ġie aċċettat bħala ajk, u hekk ħa l-libsa ta’ Kapuċċin. Iżda billi l-ferita f’riġlu baqgħet tinkwetah, iddeċieda li jerġa’ jmur l-isptar ta’ San Ġakbu. Hawn sab il-vokazzjoni tiegħu li jdur bil-morda. Bid-dedikazzjoni u blabbilta’ tiegħu fix-xogħol rebaħ l-ammirazzjoni ta’ kulħadd, u wasal biex ġie maħtur Direttur ta’ l-isptar.
Bil-ħsieb li jipprovdi nies li jkunu kkwalifikati biex iduru bil-morda huwa ġabar nies miegħu li kienu lesti li jiddedikaw ruħhom għal dan ix-xogħol. Sadanittant bil-għajnuna tal-konfessur tiegħu San Filippu Neri huwa sar saċerdot, fl-1584, meta kellu 34 sena.
Fl-istess sena waqqaf is-Soċjeta’ tal-Qaddejja tal-Morda. Dawn il-patrijiet kienu mhux biss iduru bil-morda fl-isptarijiet, imma wkoll fil-ħabsijiet, fid-djar u fit-toroq speċjalment meta kienu jinqalgħu xi epidemji bħal ma hija l-pesta u kienu jmorru fuq il-fruntieri tal-battalji jduru bis-suldati feruti. Kienu jġiebu salib aħmar meħjut mal-libsa fuq sidirhom. Nistgħu ngħidu li kien San Kamillu li beda dak li llum insejħu s-Soċjeta’ tar-Red Cross u wkoll l-Ambulanza.
Fl-1607 huwa rriżenja minn Superjur ta’ l-Ordni minħabba saħħtu. Miet f’Ruma fl-14 ta’ Lulju 1614 fil-għomor ta’ 64 sena. Sa l-aħħar baqa’ jdur bil-morda minkejja l-ferita li kellu.
Ġie kkanonizzat fl-1746; il-Papa Ljun XIII ħatru flimkien ma’ San Ġwann ta’ Alla, Patrun ta’ l-infermieri.
Talba
Jalla Mulej, fuq il-kliem tiegħek stess, ”Kont marid u żortuni” (MT. 25:36), nagħrfu naraw lilek fil-morda, f’dawk loi jkunu qed isofru, u f’min ikollu b’żonn l-għajnuna tagħna.
15 TA’ LULJU
SAN BONAVENTURA
Isqof u Duttur tal-Knisja: 1218-1274
San Bonaventura twieled bl-isem ta’ Ġwanni, f’Bagnoregio ħdejn Viterbo, l-Italja, fl-1218.
Meta kellu madwar għoxrin sena mar jistudja fl-Universita’ ta’ Pariġi minn fejn kiseb il-lawrja fil-Letteratura. Dak iż-żmien kien hemm il-famuż patri Franġiskan Ingliż, Alessandru ta’ Hales.
Fl-1243 daħal fl-Ordni tal-Franġiskani Minuri u ħa l-isem ta’ Bonaventura. Huwa studja l-filosofija u t-teoloġija. Barra mill-moħħ intelliġenti li kellu, kien imżejjen ukoll bi mħabba kbira lejn Alla. Kien bniedem ġentili, ferħan u dejjem lest li jgħin lill-oħrajn.
Ta’ 27 sena, inħatar professur tat-teoloġija u ta’ l-Iskrittura fl-Universita’ ta’ Pariġi (1248-1257).
Fl-1257, flimkien mal-ħabib kbir tiegħu San Tumas ta’ Aquino kiseb id-dottorat fit-teoloġija mill-Universita’ ta’ Pariġi.
Ftit qabel fl-istess sena, intgħażel biex ikun is-Superjur Ġenerali tal-Franġiskani, meta kien qrib l-40 sena. Mexxa l-Ordni għal 17-il sena. F’dan iż-żmien, fl-Ordni kien hemm kwistjoni serja bejn dawk li riedu jinterpretaw ir-regola ta’ San Franġisk litteralment speċjalment dwar il-poverta’, u dawk li riedu jimmodifikaw ir-regola; hu għaraf iżomm pożizzjoni medja.
Fl-1263, San Bonaventura ordna li fi nżul ix-xemx tindaqq il-qanpiena f’kull monasteru, u tingħad it-talba tas-Sliema għall-unur tal-Madonna. Hu kien jaħseb li kien f’dak il-ħin li l-anġlu ħabbar lill-Madonna li kellha ssir Omm Alla; minn hawn daħlet l-użanza li jindaqq l-Angelus.
Fl-1265 il-Papa Klement IV ried jagħmlu Arċisqof ta’ York fl-Ingilterra, iżda hu ma aċċettax.
Fl-1273 il-Papa Girgor X ħatru Kardinal-Isqof ta’ Albano. Jingħad li l-messaġġiera tal-Papa li wasslulu l-aħbar, sabuh fil-kċina jaħsel il-platti.
Miet fil-15 ta’ Lulju1274, ta’ madwar 56 sena, waqt li kien qed jieħu sehem l-iktar attiv fl-erbatax-il kKonċilju Ekumeniku li kien it-tieni wieħed ta’ Lyons.
San Bonaventura ħalla ħafna kotba ta’ għerf kbir.
Il-Papa Sistu IV iddikjarah Qaddis fl-1482, u l-Papa Sistu V fl-1588 ikkonfermah Duttur tal-Knisja u sejjaħlu Duttur Serafiku.
Ħsieb
Il-bniedem li hu dejjem ferħan, għandu sinjal qawwi li fih hemm il-grazzja ta’ Alla.
(San Bonaventura)
16 TA’ LULJU
IL-VERĠNI MQADDSA MARIJA TAL-KARMELU
Il-Profeta Elija tela’ fuq l-għolja armelu, il-Palestina, biex jitlob għax-xita għax l-art kienet niexfa qoxqox. F’daqqa waħda ra sħaba żgħira tielgħa mill-baħar. Wara, is-sema nkesa bis-sħab, u niżlet xita qawwija. (1 Slat. 18)
Fit-tnax-il seklu, Eremiti nsara marru jgħixu ħajja ta’ talb u ġabra fuq din l-għolja.
Huma xebbħu dik is-sħaba żgħira li kien ra elija mal-Madonna, Omm Alla, li ġabet il-ħajja vera fid-dinja li kienet mejta. Bdew jonoraw lill-Madonna b’titlu ġdid, il-Madonna tal-għolja tal-Karmelu, u waqqfu Ordni ddedikat prinċipalment għal ħajja kontemplattiva taħt il-patroċinju tal-Madonna. Illum insibuh bl-isem ta’ l-Ordni tal-Karmelitani.
F’dan l-istess jum niċċelebraw il-festa tal-Labtu tal-Madonna tal-Karmelu. Hemm tradizzjoni li tgħid li fis-16 ta’ Lulju 1251, il-Madonna dehret lil San Xmun Stock li kien is-sitt superjur Ġenerali tal-Karmelitani, f’Cambridge, l-Ingilterra, u wrietu l-labtu, u wegħdet grazzi speċjali għal kull minn jilbsu.
Il-Papa Benedittu XIII fis-sena 1726, estenda l-festa tal-Madonna tal-Karmelu fis-16 ta’ Lulju, mal-Knisja kollha.
Talba
O Marija, jien mhux biss fil-perikoli, fid-dubji, fid-diffikultajiet, naħseb fik u nsejjaħlek. Insejjaħlek issa u dejjem. Nagħmel hekk għax inħobbok. Int tinsab f’qalbi, u ismek spiss fuq xofftejja. Minn qiegħ qalbi nsellimlek, infaħħrek u ntennilek: Is-sliem għalik Marija, mimlija bil-grazzja.
21 TA’ LULJU
SAN LAWRENZ TA’ BRINDISI
Saċerdot u Duttur tal-Knisja: 1559-1619
Ċesare de Rosse twieled fil-belt ta’ Brindisi, l-Italja. Fi ċkunitu ġie edukat mill-patrijiet Franġiskani Konventwali fi Brindisi. Ta’ tnax-il sena tilef lil missieru, u zijuh ħa ħsieb jibgħatu jistudja fil-kulleġġ ta’ San Mark, f’Venezja.
Fl-1575, meta kellu 16-il sena daħal mal-Kapuċċini ta’ Verona. Hawnhekk ħa l-isem ta’ Lawrenz. Studja l-filosofija u t-teoloġija fl-Universita’ ta’ Padova. Kien jaf tajjeb ħafna lingwi. Barra t-Taljan, kien fluwenti fil-Latin, Grieg, Ebrajk, Ġermaniż, Franċiż, Spanjol u Bhoemi. Kien student brillanti u sar espert fil-Bibbja. Ħa l-quddiesa, fl-1582, ta’ 23 sena.
Fl-1596 sar id-Definitur Ġenerali tal-Kapuċċini f’Ruma. Il-Papa Klement VIII talbu jippriedka l-Vanġelu lil-Lhud tal-Belt.
Fl-1598 ġie mibgħut il-Ġermanja biex jaħdem fost il-Luterani. Meta kien il-Ġermanja huwa kien strument biex jinfetħu kunventi fi Praga, Vjenna u Gorizea.
Fuq talba ta’ l-Imperatur Rudolfu II, huwa organizza armata biex iwaqqaf l-avvanz tat-Torok li kienu waslu biex jinvadu l-Ungerija. Hu stess personalment kien iħeġġeġ lis-suldati. Fil-battalja ta’ Stuhlweissenburg, fl-1601, l-Insara rebħu minkejja li t-Torok kienu erba’ darbiet iktar minnhom fin-numru, u hekk l-Ewropa kollha salvat.
Fl-1602, il-Kapuċċini għażluh biex ikun il-Ministru Ġenerali ta’ l-Ordni tagħhom.
Fl-1605, il-Papa bagħtu l-Ġermanja. Huwa ddefenda bil-qawwa tiegħu kollha l-Kattoliċiżmu fil-Ġermanja u fl-Awstrija bil-kitba u bil-priedki. Minkejja l-attivita’ kbira tiegħu kien bniedem ta’ talb.
Fl-1610 mar Spanja biex jipperswadi lir-Re Filippu III, biex jidħol fil-Lega Kattolika. Meta kien Spanja hu fetaħ dar tal-Kapuċċini f’Madrid.
Fl-1618 irtira fil-monasteru ta’ Caserta. Iżda biex jaqbeż għan-nies ta’ Napli mar ikellem lir-Re Filippu III. Wara li ltaqa mar Re miet f’Lisbona, fit-22 ta’ Lulju li ħabat eżatt is-60 sena mit-twelid tiegħu. Il-papa Ljun XIII ikkanonizzah fl-1881.
Ħsieb
San Lawrenz tgħallem jitkellem b’ħafna lingwi differenti. Dan għenu qatigħ biex ikun jista’ jkellem lin-nies ta’ pajjiżi differenti, fuq Alla. Aħna biex nitkellmu ma’ Alla mhemmx għalfejn inkunu nafu b’ħafna ilsna differenti. Ilsien wieħed hu biżżejjed. Alla jifhem bl-ilsna u bid-djaletti tad-dinja kollha. Jalla lsienna nużawh spiss biex nitkellmu bil-qalb ma’ Alla.
22 TA’ LULJU
SANTA MARIJA MADDALENA
L-Ewwel Seklu
L-Evanġelisti jsibu ’l Santa Maddalena bħala ”Marija ta’ Magdala”., jiġifieri kienet tgħammar fir-raħal ta’ Magdala, bil-Lhudi Migdal, fil-Galilija.
Kull ma nafu dwarha nafuh mill-Vanġelu li jpinġilna l-karattru tagħha b’mod li jolqotna ħafna – mara li tant ħabbet lil Ġesù.
San Mark (16:9) u San Luqa (8:2) jgħidulna li Ġesù keċċa seba’ xjaten minnha. Il-kotra ta’ l-istudjużi jżommu li mhix l-istess mara li kienet midinba fil-belt u nxteħtet f’riġlejn Ġesù biex tidlikhomlu bil-balzmu u tixxuttahomlu b’xagħarha; u lanqas ma kienet dik Marija oħt Lazzru.
Meta Ġesù kien qed imut fuq is-salib, fil-Ġimgħa l-Kbira, hi kienet hemm taħt is-salib, flimkien mal-Madonna u ma’ xi dixxipli, u għenet fid-difna tal-ġisem mejjet ta’ Ġesù.
F’Ħadd il-Għid filgħodu kmieni reġgħet marret ħdejn il-qabar u nħasdet bil-kbir meta sabitu miftuħ u ma ratx il-ġisem ta’ Ġesù ġo fih. Hi bdiet tibki. X’ħin ħarset fil-qabar, rat żewġ anġli libsin l-abjad bilqiegħda, wieħed in-naħa tar-ras u l-ieħor in-naħa tar-riġlejn fejn kien imqiegħed il-ġisem ta’ Ġesù. Qalulha:”Mara, x’int tibki?” Qaltilhom:”Għax ħadu lil Sidi, u ma nafx fejn qegħduh”. Kif qalet hekk, daret lura u rat lil Ġesù wieqaf, iżda m’għarfitux. Ġesù qalilha:”Mara, għaliex qeda tibki? Lil min qiegħed tfittex?” Hi ħasbitu l-ġardinar u qaltlu:”Ja Sidi, Jekk ħadtu int minn hawn, għidli fejn qegħedtu, biex nieħdu”. Ġesù sejħilha:”Marjam!” Hekk kif Ġesù lissen isimha, għarfitu mill-ewwel, daret u qaltlu bil-Lhudi b’ħafna mħabba:”Rabbuni!” jiġifieri ’Mgħallem’. Ġesù qalilha:”La tmissnix, għax għadni ma tlajtx għand il-Missier, imma mur għid lil ħuti li jien sa nitla’ għand Missieri u Missierkom, Alla tiegħi u Alla tagħkom.” (ara Ġw. 20:11-18) B’dan il-kliem Ġesù ried bħal speċi jgħidilha: ”Minn issa’l quddiem mintix ser tarani bl-għajnejn tal-ġisem, mintix ser tmissni bl-idejn tal-ġisem, u lanqas minti ser tismagħni bil-widnejn tal-ġisem, imma ser tarani, ser tmissni u ser tismagħni bil-Fidi. Ma ser inkun qatt ’il bogħod minnek. Ser inkun kontinwament u għal dejjem f’qalbek”.
Il-Qaddisa marret tiġri tgħid lid-dixxipli u lil kulħadd: ”Rajt il-Mulej”.
Probabilment mietet f’Efesu.
Ħsie
Jingħalaq bieb u jinfetaħ ieħor, iżda aħna tant indumu nħarsu bi swied il-qalb lejn il-bieb magħluq, li ma nintebħux b’dak li jkun infetaħ għalina.
(Alexander Graham Bell)
23 TA’ LULJU
SANTA BRIĠIDA
Reliġjuża: 1303? – 1373
Santa Briġida twieldet fl-Isvezja minn familja nobbli u sinjura ħafna. Missierha kien Gvernatur
Tilfet ’l ommha meta kellha 12-il sena u trabbiet minn zitha. Qabel ma għalqet ħmistax iżżewġet lil Ulf Gurmarsson. Prinċep li kellu tmintax, u matul it-28 sena taż- żwieġ hieni tagħhom kellhom tmint itfal li waħda minnhom saret Qaddisa, Santa Katrina ta’ l-Isvezja.
Fl-1335, Santa Briġida inħatret id-dama prinċipali tar-Reġina Blanche, mart ir-Re Magnus II.
Fl-1340, wara l-mewt ta’ binha ż-żgħir, għamlet pellegrinaġġ għall-knisja ta’ San Olaf, fin-Norveġja. Meta rritornat fl-Isvezja ma ħaditx gost bil-ħajja li bdew jgħixu Magnus u Blanche. Widdbithom iżda ma tawx kasha. Talbet u qalgħet permess tħalli l-kariga tagħha biex flimkien ma’ żewġha għamlet pellegrinaġġ għal Campostella (1341 – 1343). Fil-vjaġġ luraq, żewġha marad. Meta wasal pajjiżu, iddeċieda li jmur jgħix f’monasteru, u baqa’ hemm sakemm miet fl-1344.
Sa minn qabel ma miet żewġha, Briġida kienet daħlet Terzjarja Franġiskana, u kienet qed tgħix ħajja ta’ qaddisa. Issa qassmet ġidha lil ulieda u ngħatat għal ħajja aktar axxetika għalkemm baqgħet tgħix fid-dinja. Beda jkollha bosta viżżjonijiet u rivelazzjonijiet. Darba waħda wara viżjoni li kellha marret għand ir-Re Magnus u martu u ċanfrithom għall-ħajja li kienu qed jgħixu. Hu nidem, u bi flusu għen il-monasteru f’Vadstena, li fih il-qaddisa waqqfet l-Ordni tas-Salvatur għas-Sorijiet, magħrufin bħala Briġittini (1346).
Fis-Sena Mqaddsa 1350, Briġida marret Ruma, fejn ħadmet bis-sħiħ qalb il-poplu speċjalment mal-foqra. Irsistiet ħafna biex il-Papa jirritorna f’Ruma minn Avignon, iżda x-xewqa tagħha ma seħħietx ħlief erba’ snin wara mewtha. Kienet magħrufa għar-rivelazzjonijiet li kien ikollha u l-profeziji.
Fl-1371 Briġida għamlet pellegrinaġġ għall-Art Imqaddsa flimkien ma’ wliedha Karlu, Bergu u Katarina. Matul il-pellegrinaġġ kellha sensiela ta’ viżjonijiet tal-ġrajja ta’ Ġesù.
Ftit xhur wara li waslet lura f’Ruma, saħħitha bdiet tmajna, u mietet fit-23 ta’ Lulju 1373. Ħalliet ħafna opri li fihom kitbet dwar l-esperjenzi mistiċi li kellha. Il-Papa Bonifaċju IX ikkanonizzaha fl-1391.
Ħsieb
Biex wieħed jgħix ħajja f’għaqda qawwija ma’ Alla, ma għandux bżonn jinfatam mid-dinja. Il-ħafna esperjenzi mistiċi kbar li kellha Santa Briġida mhux biss ma qatgħuhiex mid-dinja imma ġieli kienu huma stess li aktar involvewha fiha, bħal fil-kas tal-papat f’Avignon, l-ammonizzjoni lir-Re u lir-Reġina, il-fondazzjoni ta’ l-Ordni, il-ħidma tagħha mal-foqra, il-vjaġġi u l-pellegrinaġġi. Kemm inżommu lilna nfusna fil-preżenza ta’ Alla matul il-jum?
25 TA’ LULJU
SAN ĠAKBU L-KBIR
Appostlu: L-ewwel Seklu
San Ġakbu, li jiġi ħu San Ġwann l-Appostlu, kien magħruf bħala Ġakbu l-Kbir biex jingħaraf mill-Appostlu Ġakbu l-ieħor li x’aktarx kien iżgħar fl-eta’.
Kien sajjied minn Betsajda, fil-Galilija. Ġurnata waħda, hu u ħuħ Ġwanni kienu qed jistadu flimkien ma missierhom Żebedew meta Ġesù kien għaddej mill-inħawi u sejħilhom biex ikunu dixxipli tiegħu. It-tnejn ħallew lil missierhom, ix-xbiek u kollox, u marru miegħu.
Lil dawn iż-żewġ aħwa, Ġesù tahom l-isem ta’ Boanerges, jiġifieri ”ulied ir-ragħad” (Mk. 3:17) x’aktarx għax kienu fuq tagħhom, bħal meta darba qalu lil Ġesù: ”Mgħallem, irridu li dak li nitolbuk tagħmilhulna” (Mk. 10: 35-41). Darb’oħra meta s-Sammaritani ma laqgħux lil Ġesù, dawn it-tnejn staqsewh: ”Mulej, tridx ngħidu lin-nar jinżel mis-sema u jeqridhom?” (Lq. 9:54).
San Ġakbu kien ma San Pietru u San Ġwann meta Ġesù qajjem lit-tifla ta’ Ġajru mill-mewt; kien magħhom ukoll fit-Trasfigurazzjoni ta’ Ġesù fuq l-għolja Tabor; u wkoll fl-agunija ta’ Ġesù fil-ġnien taż-Żebbuġ.
Tradizzjoni tgħid li wara t-tlugħ tal-Mulej Ġesù fis-sema, San Ġakbu mar Spanja jippriedka l-Vanġelu. F’Compostella hemm knisja famuża ddedikata f’ismu, u hemm jingħatalu ġieħ mill-ikbar.
Kien l-ewwel wieħed fost l-appostli li miet għal Ġesù, bil-qtugħ ir-ras, fil-Palestina, fis-sena 43, fi żmien is-Sultan Agrippa I.
Ħsieb
Mhux minnu li wieħed ikun qaddis irid jitwieled qaddis jew irid ikun mingħajr nuqqasijiet. L-Appostlu San Ġakbu huwa eżempju l-iktar ċar ta’ dan. Kien ta’ karattru li malajr jixgħel; kellu demmu spont. Minkejja dan, meta Ġesù sejjaħlu ħall kollox u mar warajh; inbidel u sar Qaddis.
26 TA’ LULJU
SAN ĠWAKKIN U SANT’ANNA
Ġenituri tal-Verġni Mqaddsa Marija: L-ewwel Seklu qabel Kristu
L-ismijiet ta’ missier u omm il-Verġni Mqaddsa Marija kienu Ġwakkin u Anna. (Anna tfisser grazzja). It-tnejn kienu mit-tribù ta’ Ġuda mid-dar tas-Sultan David. Fi xjuħithom marru joqogħdu f’Ġerusalemm mill-Galilija u hemm kellhom tarbija li semmewha Marija li probabbilment kienet l-unika tarbija tagħhom. Fir-raba’ seklu nbiet knisja, aktarx minn Santa Liena, fuq il-post fejn jingħad li kien hemm id-dar li fiha kienu jgħixu. Dan nafuh minn tradizzjoni antika, għax mill-Iskrittura ma nafu xejn dwarhom.
Fil-Vanġelu nsibu ’l waħda mara jisimha Marija u hi msejħa oħt Marija Omm Ġesù (Ġn. 19:25). Din x’aktarx li kienet il-kuġina tagħha għax f’dak iż-żmien fil-lvant hekk kienet id-drawwa li jsejħu l-qraba ta’ xulxin.
San Ġwakkin u Sant’ Anna kienu n-nanniet ta’ Ġesù.
Ħsieb
Din hija festa tan-nanniet. Bħal-lum in-nanniet iħarsu lejn il-familja li tnisslet minnhom u kif inhu dmirhom jaraw li qed tikber fl-imħabba u fl-għaqda. Din il-festa għandha messaġġ ukoll għaż-żgħażagħ, li jagħrfu li x-xjuħ darba kienu żagħżagħ bħalhom, u huma wkoll qed jikbru. Jalla jikbru mhux biss fiż-żmien imma fil-għaqal, fil-bżulija u fl-imħabba.
29 TA’ LULJU
SANTA MARTA
L-ewwel Seklu
Santa Marta, oħtha Marija u ħuha Lazzru, kienu jgħixu f’Betanja, raħal xi 3 km ’l bogħod minn Ġerusalemm. Jidher li kienu ħbieb ħafna ma’ Ġesù, u kienu spiss jilqgħuh f’darhom. San Ġwann fil-Vanġelu tiegħu jgħidilna b’mod partikolari li Ġesù kien iħobbhom. (Ġn. 11:5)
Marta aktarx li kienet il-kbira fost l-aħwa, isimha, bl-Aramajk ifisser il-”Padruna tad-dar”.
Darba waħda, meta Ġesù kien għandhom, hi kienet imħabbta ħafna tnewwel u taqdi, waqt li Marija kienet bilqiegħda f’riġlejn Ġesù tisma’ kliemu. Ħin minnhom talbet lil Ġesù jgħid lil Marija biex tmur tgħinha. Ġesù weġibha b’dik is-sentenza stupenda: ” Marta! Marta! Inti taħseb u tinkwieta fuq ħafna ħwejjeġ; imma waħda hi meħtieġa. U Marija għażlet l-aħjar sehem, li ma jitteħdilhiex”. (Lq. 10:41)
Fil-Vanġelu nerġghu niltaqgħu ma ’ Marta fl-okkażjojni tal-qawmien mill-mewt ta’ Lazzru. Marta semgħet li Ġesù kien ġej għandhom, u marret tiġri tilqgħu meta kien għadu ftit ’il bogħod mid-dar. Qaltlu: ”Mulej, li kieku kont hawn, ħija ma kienx imut. Imma wkoll issa, naf li kull ma titlob lil Alla, Alla jagħtihulek”. Qalilha Ġesù: ”Jiena u l-qawmien u l-ħajja; u kull min hu ħaj u jemmen fija, ma jmut qatt. Temmen dan?” ”Iva, Mulej”, qaltlu hi, ”Jien nemmen li int il-Messija, Bin Alla, li ġie fid-dinja.”
Marta marret tiġri d-dar tgħid lil oħtha li kien ġej għandhom Ġesù u li kien staqsa għaliha. Marija ħalliet kollox u mkarret tiġri tiltaqa’ ma Ġesù li kien għadu barra mir-raħal, fejn kienet iltaqgħet miegħu Marta.
Ġesù wasal għandhom meta Lazzru kien ġa ilu erbat ijiem midfun. Fl-aħħar Ġesù resaq lejn il-qabar fejn kien midfun Lazzru u ordna jneħħu l-ġebla li kienet tagħlaq id-daħla tal-qabar. Marta ħasbet li Ġesù ried jara ’l ħabibu għħar darba u qaltlu: ” Imma, Mulej, ilu ġa erbat ijiem mejjet”. Ġesù weġibha: ”Mela ma għedtlekx jien, li jekk temmen, tara l-glorja ta’ Alla?” Hawnhekk id-dmugħ tan-niket ta’ dawk preżenti nbidel fi dmugħ ta’ ferħ għax għall-kelma ta’ Ġesù, Lazzru qam mill-mewt. (Ġn. 11: 1-44)
San Ġwann jerġa jsemmi lil Marta waqt ikla li hi u ħutha għamlu lil Ġesù. Hemm ukoll insibu ’Marta sservi.
Wara din il-ġrajja ma niltaqgħu qatt iktar magħha.
Santa Marta hi l-Patruna tan-nisa tad-dar, tal-lukandiera u tal-koki.
Ħsieb
Qalet lil oħtha: ”L-Imgħallem hawn, u qiegħed isejjaħlek”. Ġesù qed isejjaħ lil kull wieħed u waħda minna. Min iwieġeb u jsir ħabib tiegħu, min ma jagħtix kas u jibqa’ indifferenti, u min jeħoda kontrieh u joffendih. Aħna f’liema kategorija naqgħu?
30 TA’ LULJU
SAN PIETRU KRISOLOGU
Isqof u Duttur tal-Knisja: 380? -450
San Pietru twieled f’Imola, l-Italja, għal ħabta tas-sena 380. L-Isqof ta’ Imola, Kornelju, ħa ħsieb l-edukazzjoni tiegħu u ordnah Djaknu.
Fis-sena 433, il-Papa Sistu III ħatru Arċisqof ta’ Ravenna.
Kien difensur kbir tal fidi Kattolika, ħadem bis-sħiħ biex jeqred il-paganiżmu mid-djoċesi tiegħu, u b’kuraġġ kbir ipprojbixxa l-festi immorali li kienu jinżammu fil-bidu ta’ Jannar.
Tant kien predikatur tajjeb li qala’ l-isem ta’ Krisologu, li jfisser ”Kliemu tad-Deheb”.
Il-priedki tiegħu kienu jkunu dejjem qosra. Hemm 176 priedka tiegħu, li għadhom ippreservati sal-lum. Kien iħeġġeġ ħafna lin nies biex jitqarbnu spiss.
Huwa kien jeżorta bil-qawwa kollha lil Ewtiku, wara li dan kien ġie kkundannat fis-Sinodu ta’ Kostantinopli (448), biex jaċċetta l-misteru ta’ l-inkarnazzjoni u joqgħod għat-tagħlim tal-Knisja.
San Pietru kien iċ-Ċelebrant li mexxa l-funeral ta’ San Ġermanu ta’ Auxerre fis-sena 448.
Miet fit-2 ta’ Diċembru tas-sena 450 f’Imola, fejn kien mar biex iqim il-martri Kassjanu, protettur tiegħu.
Il-Papa Benedittu XII ipproklamah Duttur tal-Knisja fis-sena 1729.
Ħsieb
Min jieħu gost max-xitan,ma jistax jifraħ ma’ Ġesù.” (San Pietru Krisologu)
31 TA’ LULJU
SAN INJAZJU TA’ LOYOLA
Saċerdot: 1491 - 1556
San Injazju twieled fil-kastell ta’ Loyala f’Azpeitia, Spanja, fl-1491, minn familja nobbli. Kien l-iżgħar fost tużżana tfal, u tawh l-isem ta’ Inigo li hu stess bidel f’Injazju f’madwar l-1540.
Beda jaħdem bħala paġġ fil-qorti tar-Re Ferdinandu V, u mbagħad daħal suldat u sar Kaptan fl-armata tal-Viċire ta’ Navarra.
Fl-1521, fil-battalja ta’ Pamplona kontr l-Franċiżi, balla ta’ kanun qasmitlu l-qasba ta’ siequ l-leminija u fetħitlu beraħ il-pexxun ta’ siequ l-oħra. Midrub kif kien, bagħtuh lura fil-kastell tal-familja tiegħu ta’ Loyola biex ifiq.
Meta kien qed jirkupra ġew żewġ kotba f’idejh: ”Il-Ħajja ta’ Ġesù” u ”Il-Ħajja tal-Qaddisin”. Tant laqtuh li ddeċieda li jagħti ħajtu lil Ġesù, u jaħdem ”għall-ikbar glorja t’Alla”, kliem li kellu jsir il-motto tas-Soċjeta’.
Meta fieq għamel pellegrinaġġ lis-Santwarju tal-Madonna f’Montserrat. Is-sentejn ta’ wara għaddiehom f’Manresa. Kien f’dawn is-sentejn ta’ talb u ġabra li hu beda jikteb il-ktieb famuż tiegħu ”L-Eżerċizzi Spiritwali”.
Fl-1523 telaq minn Manresa u mar jagħmel pellegrinaġġ għall-Art Imqaddsa. Meta reġa lura Spanja fl-1524, ra li mingħajr edukazzjoni soda ma setax iwettaq il-missjoni tiegħu, u telaq lejn Barċellona biex jibda jistudja l-Latin.
Fl-1528, mar l-Universita’ ta’ Pariġi. Hawnhekk iltaqa’ u sar ħabib kbir ma’ sitt studenti li wieħed minnhom kien San Franġisk Saverju, u ieħor San Pietru Faber.
Fl-1534, San Injazju u sħabu għamlu l-vot tal-kastita’ u tal-poverta’ fil-kappella ta’ Montmartre, u wegħdu li jmorru jippridkaw il-Vanġelu fil-Palestina u joffru s-servizzi tagħhom dirett lill Papa Pawlu III. Hekk twaqqfet is-Soċjeta’ ta’ Ġesù, jew il-Ġiżwiti kif huma magħrufin illum.
Fl-1537, San Injazju u l-kumpanmi tiegħu li issa kienu saru disgħa, marru Venezja u ġew ordnati saċerdoti. Billi ma setgħux imorru l-Art Imqaddsa, marru Ruma u offre lilhom infushom lill-Papa Pawlu III. Hekk l-Ordni ġie uffiċjalment imwaqqaf fl-1540.
Fl-1541, San Injazju ġie magħżul biex ikun l-ewwel Superjur Ġenerali, u għadda l-kumplament ta’ ħajtu f’Ruma, imexxi s-Soċjeta’ ta’ Ġesù. Miet f’Ruma, fil-31 ta’ Lulju 1556. Kien ikkanonizzat fl-1622.
Talba:
Mulej Alla! Int jistħoqqlok li tirċievi glorja u unur, għax Int ħlaqt kollox u bir-rieda tiegħek jeżisti kollox u jgħix. Int għamilt is-sema u l-art u l-meravilji li jeżistu fihom. Int is-Sid ta’ kollox. Glorja lill-Missier, u lill-Iben u lill-Ispirtu s-Santu.