| 
															 
															  
															  
															
															   | 
															
															 
															 
															
															 
															Messaġġ tal-Papa 
															Franġisku
															
															
															għall-okkażjoni 
															tal-Jum Dinji 
															tal-Migranti u r-Refuġjati, 
															
															
															ċelebrat il-Ħadd 29 
															ta’ Settembru, 2019. 
															  
															
															Għeżież Aħwa, 
															 
															Il-fidi tiżgurana li 
															b’mod misterjuż is-Saltna 
															ta’ Alla hija diġà 
															preżenti hawn, fid-dinja 
															(cf. Gaudium et Spes, 
															39). Madankollu, fi 
															żmienna, b’dieqa 
															naraw li hija 
															tiltaqa’ ma’ ostakli 
															u oppożizzjoni. Il-konflitti 
															vjolenti u gwerer 
															sħaħ ikomplu jkissru 
															l-umanità; l-inġustizzji 
															u d-diskriminazzjoni 
															jirkbu fuq xulxin; 
															l-iżbilanċi 
															ekonomiċi u soċjali 
															fuq skala lokali u 
															globali huma 
															diffiċli li 
															jintrebħu. U fuq 
															kollox huma l-ifqar 
															fost il-fqar u l-iktar 
															żvantaġġati li 
															jħallsu l-prezz. 
															 
															Is-soċjetajiet li 
															huma l-iktar 
															avvanzati 
															ekonomikament qed 
															jaraw xejra dejjem 
															akbar lejn 
															individwaliżmu 
															estrem li, imsieħeb 
															minn mentalità 
															utilitarjana u 
															msaħħaħ mill-midja, 
															qed jipproduċi 
															“globalizazzjoni ta’ 
															indifferenza”. F’dan 
															ix-xenarju, 
															il-migranti, 
															ir-refuġjati, 
															il-persuni maqlugħin 
															minn għeruqhom u l-vittmi 
															tat-traffikar saru 
															emblemi ta’ 
															esklużjoni. Barra t-tbatijiet 
															li ġġibilhom magħha 
															l-qagħda tagħhom, 
															in-nies spiss tħares 
															bl-ikrah lejhom u 
															tqishom bħala l-għeruq 
															tad-deni kollu 
															tas-soċjetà. Din l-attitudni 
															hija twissija mill-qanpiena 
															tal-allarm dwar 
															il-ħsara morali li 
															se nħabbtu wiċċna 
															magħha jekk se 
															nkomplu nwittu t-triq 
															ta’ kultura li tarmi 
															l-bnedmin. Fil-fatt, 
															jekk din tkompli, 
															kull min ma jkunx fi 
															ħdan in-normi 
															aċċettati ta’ qagħda 
															tajba fiżikament, 
															mentalment u 
															soċjalment huwa 
															f’riskju li jiġi 
															emarġinat u eskluż. 
															 
															Għaldaqstant, 
															il-preżenza 
															tal-migranti u r-refuġjati 
															– u tal-bnedmin 
															vulnerabbli in 
															ġenerali – hija 
															stedina biex 
															nirkupraw xi wħud 
															mid-dimensjonijiet 
															essenzjali 
															tal-eżistenza 
															Nisranija tagħna u 
															tal-umanità tagħna 
															li, f’soċjetà 
															prospera, huma 
															f’riskju li jintesew. 
															Huwa għalhekk li 
															mhix biss dwar 
															il-migranti. Meta 
															aħna ninkwetaw 
															għalihom, aħna nkunu 
															ninkwetaw ukoll 
															għalina nfusna, għal 
															kulħadd; meta nieħdu 
															ħsiebhom, nikbru 
															lkoll kemm aħna; 
															meta nisimgħuhom, 
															inkunu qed nagħtu 
															wkoll leħen lil 
															parti minna nfusna 
															li għandu mnejn 
															inkunu qed inżommuha 
															moħbija għaliex fi 
															żmienna n-nies ma 
															tħarisx tajjeb lejha. 
															 
															“Agħmlu l-qalb, 
															jiena hu, tibżgħu 
															xejn!” (Mt 14:27). 
															Mhix biss dwar 
															il-migranti: hija 
															wkoll dwar 
															il-biżgħat tagħna. 
															Is-sinjali tal-ħażen 
															li aħna naraw 
															madwarna jkabbru 
															“l-biżgħa tagħna 
															mill-‘oħrajn’, minn 
															min ma nafux min hu, 
															l-emarġinat, 
															il-barrani… Dan 
															narawh b’mod 
															partikolari llum, 
															meta migranti u 
															refuġjati jiġu 
															jħabbtu fuq biebna 
															jfittxu l-protezzjoni, 
															is-sigurtà u 
															ġejjieni aħjar. Sa 
															ċertu punt, 
															il-biżgħa hu 
															leġittimu, inkluż 
															għaliex mhemmx 
															tħejjija għal dan l-inkontru” 
															(Omelija fi 
															Sacrofano, 15 ta’ 
															Frar, 2019). Imma l-problema 
															mhix li aħna jkollna 
															d-dubji u l-biżgħat. 
															Il-problema hija 
															meta dawn 
															jikkundizzjonaw il-mod 
															kif aħna naħsbu u 
															naġixxu, sal-punt li 
															jagħmluna 
															intolleranti, 
															magħluqin u forsi – 
															mingħajr ma 
															nirrealizzaw - 
															saħansitra razzisti. 
															B’dan il-mod, 
															il-biżgħa jċaħħadna 
															mix-xewqa u l-ħila 
															li niltaqgħu ma’ l-ieħor, 
															il-persuna 
															differenti minni 
															nnifsi; iċaħħadni 
															minn opportunità li 
															niltaqa’ mal-Mulej 
															(cf. Omelija 
															fil-Quddiesa tal-Jum 
															Dinji tal-Migranti u 
															r-Refuġjati, 14 ta’ 
															Jannar 2018). 
															 
															“Għax jekk intom 
															tħobbu lil min 
															iħobbkom, xi ħlas 
															jistħoqqilkom? Mhux 
															il-pubblikani wkoll 
															jagħmluh dan?” (Mt 
															5:46). Mhix biss 
															dwar il-migranti: 
															hija dwar il-karità. 
															Bl-għemil ta’ karità, 
															aħna nuru l-fidi 
															tagħna (cf. Jas 
															2:18). U l-ogħla 
															forma ta’ karità 
															hija dik murija ma’ 
															dawk li ma jkunux 
															f’qagħda li 
															jirreċiprokawlna u 
															forsi lanqas li 
															jirringrazzjawna. 
															“Huwa dwar il-wiċċ 
															li aħna rridu nagħtu 
															lis-soċjetà tagħna u 
															dwar il-valur ta’ 
															kull ħajja umana… 
															Il-progress 
															tal-popli tagħna… 
															jiddependi fuq 
															kollox fuq kemm aħna 
															nkunu miftuħin biex 
															nitqanqlu u nħossu 
															għal dawk li jħabbtu 
															fuq biebna. Wiċċhom 
															ifarrak u jġib fix-xejn 
															l-idoli foloz kollha 
															li jistgħu jaħkmu 
															lil ħajjitna u 
															jagħmluha lsira 
															tagħhom; idoli li 
															jwegħdu ferħ 
															illużorju u 
															momentarju, għama 
															għall-ħajjiet u t-tbatijiet 
															ta’ nies oħrajn” (Indirizz 
															lill-Caritas 
															Djoċesana ta’ Rabat, 
															30 ta’ Marzu, 2019). 
															 
															“Imma kien għaddej 
															minn hemm wieħed 
															Samaritan, wasal 
															ħdejh, rah u tħassru” 
															(Lq 10:33). Mhix 
															biss dwar 
															il-migranti: hija 
															wkoll dwar l-umanità 
															tagħna. Kienet 
															il-mogħdrija li 
															qanqlet lis-Samaritan 
															– li għal-Lhud kien 
															barrani – biex ma 
															jibqax sejjer. Il-mogħdrija 
															hija sentiment li ma 
															jistax jiġi spjegat 
															fuq livell purament 
															razzjonali. Il-mogħdrija 
															tmiss l-iktar kordi 
															sensittivi 
															tal-umanità tagħna, 
															b’mod li tnissel 
															fina ħerqa qawwija 
															biex inkunu 
															“proxxmu” għal dawk 
															kollha li aħna naraw 
															f’diffikultà. Kif 
															jgħallimna Ġesù 
															stess (cf. Mt 
															9:35-36; 14:13-14; 
															15:32-37), li nuru 
															mogħdrija jfisser li 
															nagħrfu t-tbatija ta’ 
															ħaddieħor u li 
															nieħdu minnufih 
															azzjoni biex indewwu, 
															infejqu u nsalvaw. 
															Li nuru mogħdrija 
															jfisser li nħallu 
															spazju għal dik 
															il-ħlewwa li s-soċjetà 
															tal-lum spiss tridna 
															noħonqu. “Li aħna 
															niftħu lilna nfusna 
															għall-oħrajn ma 
															jfaqqarniex, imma 
															jagħmilna iżjed 
															għonja, għaliex 
															jgħinna nkunu iktar 
															umani: biex nagħrfu 
															lilna nfusna bħala 
															sħab f’kollettività 
															akbar u nifhmu lil 
															ħajjitna bħala don 
															għall-oħrajn; biex 
															bħala mira tagħna 
															jkollna mhux l-interessi 
															tagħna nfusna, imma 
															l-ġid tal-umanità” (Indirizz 
															fil-Moskea ta’ 
															Heydar Aliyev f’Baku, 
															2 ta’ Ottubru, 
															2016). 
															 
															“Araw li ma tonqsux 
															mill-istima lejn xi 
															wieħed minn dawn 
															iż-żgħar; għax, 
															ngħidilkom, l-anġli 
															tagħhom fis-smewwiet 
															dejjem jaraw wiċċ 
															Missieri li hu 
															fis-smewwiet”(Mt 
															8:10). Mhix biss 
															dwar il-migranti: 
															hija kwistjoni li 
															ħadd ma jkun eskluż. 
															Id-dinja tal-lum qed 
															issir dejjem aktar 
															waħda elitista u 
															krudili mal-esklużi. 
															Il-pajjiżi li qed 
															jiżviluppaw qed 
															ikomplu jaraw l-aħjar 
															riżorsi naturali u 
															umani tagħhom 
															jinxtorbu 
															għall-benefiċċju ta’ 
															ftit swieq 
															privileġġjati. Il-gwerer 
															jeffettwaw biss uħud 
															mir-reġjuni tad-dinja. 
															Madankollu, l-armi 
															tal-gwerra jsiru u 
															jinbiegħu f’reġjuni 
															oħrajn li mbagħad ma 
															jridux jilqgħu 
															lir-refuġjati li 
															jnisslu dawn 
															il-konflitti. Dawk 
															li jħallsu l-prezz 
															huma dejjem iż-żgħar, 
															l-iktar vulnerabbli, 
															li ma jitħallewx 
															joqogħdu mal-mejda u 
															li għalihom hemm 
															biss il-frak 
															tal-ikla (cf. Lq 
															16:19-21). 
															“Il-Knisja li 
															tistinka ’l quddiem… 
															tista’ timxi ’l 
															quddiem, tieħu l-inizjattiva 
															b’kuraġġ, toħroġ 
															għall-oħrajn, 
															tfittex lil dawk li 
															jkunu waqgħu mal-ġenb, 
															tieqaf f’salib it-toroq 
															u tilqa’ 
															lill-imwarrbin” (Evangelii 
															Gaudium, 24). 
															Żvilupp li jeskludi 
															jagħmel lill-għonja 
															iktar għonja u 
															lill-fqar iżjed fqar. 
															Żvilupp reali, mill-banda 
															l-oħra, ifittex li 
															jinkludi 
															lill-bnedmin kollha 
															tad-dinja, imexxi ’l 
															quddiem it-tkabbir 
															sħiħ tagħhom, u 
															jieħu ħsieb 
															il-ġenerazzjonijiet 
															li ġejjin. 
															 
															“Min irid ikun kbir 
															fostkom, għandu jkun 
															qaddej tagħkom; u 
															min irid ikun l-ewwel 
															fostkom, għandu 
															joqgħod ilsir ta’ 
															kulħadd” (Mk 
															10:43-44). Mhix biss 
															dwar il-migranti: 
															hija dwar li nqegħdu 
															lil ta’ l-aħħar fl-ewwel 
															post. Ġesù Kristu 
															jitlobna biex ma 
															nċedux għal-loġika 
															tad-dinja, li 
															tiġġustifika l-inġustizzja 
															mal-oħrajn biex 
															ingawdi jien jew 
															dawk tal-grupp 
															tiegħi. “L-ewwel 
															jien, u mbagħad l-oħrajn!” 
															Minflok, il-motto 
															veru tan-Nisrani hu, 
															“Tal-aħħar jiġu l-ewwel!”. 
															Spirtu 
															individwalista huwa 
															art għammiela għal 
															dik ix-xorta ta’ 
															indifferenza 
															għall-proxxmu tagħna 
															li twassalna biex 
															inħarsu lejh biss 
															f’termini ekonomiċi, 
															insiru ma 
															jimportaniex mill-umanità 
															tiegħu, u fl-aħħar 
															ifeġġu fina 
															sentimenti ta’ 
															biżgħa u ċiniżmu. 
															Mhux dawn huma l-attitudnijiet 
															li aħna spiss 
															nadottaw lejn 
															il-fqar, l-emarġinati 
															u ‘l-iżgħar’ 
															tas-soċjetà? U kemm 
															għandna minn dawn 
															‘l-iżgħar’ 
															fis-soċjetajiet 
															tagħna! Fosthom, 
															jiena naħseb l-ewwel 
															fil-migranti, bit-toqol 
															tagħhom ta’ 
															nuqqasijiet u 
															tbatijiet, waqt li 
															kull jum ikunu qed 
															fittxu, spiss 
															f’disperazzjoni, 
															post fejn jgħixu 
															fil-paċi u d-dinjità 
															(Indirizz lill-Korp 
															Diplomatiku, 11 ta’ 
															Jannar, 2016). 
															Fil-loġika 
															tal-Evanġelu, 
															tal-aħħar jiġu l-ewwel, 
															u aħna għandna 
															nqegħdu lilna nfusna 
															għas-servizz tagħhom. 
															 
															“Jiena ġejt biex 
															ikollkom il-ħajja, u 
															ħajja bil-kotra” 
															(Ġw10:10). Mhix biss 
															dwar il-migranti: 
															hija dwar il-persuna 
															sħiħa, dwar 
															il-bnedmin kollha. 
															Fi kliem Ġesù, aħna 
															nsibu l-qalba 
															tal-missjoni tiegħu: 
															li jara li kulħadd 
															jirċievi id-don 
															tal-ħajja 
															fis-sħuħija kollha 
															tiegħu, skont 
															ir-rieda tal-Missier. 
															Fiċ-ċentru ta’ kull 
															attività politika, 
															kull programm, kull 
															azzjoni pastorali 
															rridu nqegħdu dejjem 
															il-bniedem, 
															fil-bosta aspetti 
															tiegħu, inkluża d-dimensjoni 
															spiritwali. U dan 
															japplika 
															għall-bnedmin kollha, 
															li l-ugwaljanza 
															fundamentali tagħhom 
															trid tkun magħrufa. 
															Minn dan joħroġ li 
															“l-iżvilupp ma 
															jistax ikun ristrett 
															għal tkabbir 
															ekonomiku waħdu. 
															Biex ikun awtentiku, 
															irid ikun jieħu 
															ħsieb kollox; irid 
															jgħin l-iżvilupp ta’ 
															kull bniedem u 
															tal-bniedem sħiħ” 
															(San Pawlu VI, 
															Populorum Progressio, 
															14).  
															 
															“Għalhekk ma 
															għadkomx aktar 
															barranin u frustieri, 
															imma intom ċittadini 
															flimkien mal-qaddisin 
															u n-nies tad-dar ta’ 
															Alla” (Ef 2:19). 
															Mhix biss dwar 
															il-migranti: hija 
															dwar il-bini tal-belt 
															ta’ Alla u l-bniedem. 
															Fi żmienna, li jista’ 
															jissejjaħ ukoll 
															l-era 
															tal-migrazzjoni, 
															ħafna nies innoċenti 
															jaqgħu vittmi 
															tal-“ingann kbir” ta’ 
															teknoloġija mingħajr 
															limitu u żvilupp 
															konsumerista (cf. 
															Laudato Si’, 34). 
															B’riżultat, huma 
															jibdew vjaġġ lejn 
															“ġenna tal-art” li 
															inevitabbilment ma 
															tkunx dik li jkunu 
															qed jistennew. Il-preżenza 
															tagħhom, xi drabi 
															skomda, tgħin biex 
															tikxef il-mit ta’ 
															progress li minnu 
															jgawdu l-ftit waqt 
															li jibni fuq l-eplojtazzjoni 
															tal-ħafna. “Aħna 
															stess għandna bżonn 
															naraw, u mbagħad 
															nuru lill-oħrajn, li 
															l-migranti u r-refuġjati 
															ma jippreżentawx 
															biss problema li 
															trid tiġi solvuta, 
															iżda huma aħwa li 
															jridu jiġu milqugħin, 
															rispettati u 
															maħbubin. Il-migranti 
															u r-refuġjati huma 
															okkażjoni li l-Provvidenza 
															tagħtina biex 
															tgħinna nibnu 
															soċjetà iktar ġusta, 
															demokrazija iktar 
															perfetta, pajjiż 
															iktar magħqud, dinja 
															iktar fraterna u 
															komunità Nisranija 
															iktar miftuħa u 
															evanġelika” (Messaġġ 
															għall-Jum Dinji 
															tal-Migranti u r-Refuġjati 
															2014). 
															 
															Għeżież aħwa, it-tweġiba 
															tagħna għall-isfidi 
															tal-migrazzjoni 
															tal-lum tista’ 
															tinġabar f’erba’ 
															verbi: nilqgħu, 
															nipproteġu, 
															nippromwovu u 
															nintegraw. 
															Madankollu, dawn 
															il-verbi ma 
															japplikawx biss 
															għall-migranti u r-refuġjati. 
															Huma jiddeskrivu l-missjoni 
															tal-Knisja ma’ dawk 
															kollha li qed jgħixu 
															fil-periferiji 
															tal-eżistenza, li 
															jridu jkunu 
															milqugħin, imħarsin, 
															miġjubin ’il quddiem 
															u integrati. Jekk 
															aħna nqegħdu dawn l-erba’ 
															verbi fil-prattika, 
															aħna nkunu qed 
															ngħinu biex tinbena 
															l-belt ta’ Alla u 
															tal-bniedem. Inkunu 
															qed immexxu ’l 
															quddiem l-iżvilupp 
															sħiħ tal-bnedmin 
															kollha. Inkunu qed 
															ngħinu wkoll 
															lill-komunità 
															dinjija biex tersaq 
															iktar qrib lejn 
															il-miri ta’ żvilupp 
															sostenibbli li hija 
															fasslet għaliha 
															nfisha u li, 
															mingħajr approwċ 
															bħal dan, ikun 
															diffiċli li jinkisbu. 
															 
															F’kelma waħda, fin-nofs 
															mhemmx biss il-kawża 
															tal-migranti; mhix 
															biss dwarhom, imma 
															dwarna lkoll, u dwar 
															il-preżent u l-ġejjieni 
															tal-familja umana. 
															Il-migranti, 
															speċjalment dawk li 
															huma l-iktar 
															vulnerabbli, 
															jgħinuna naqraw 
															“is-sinjali 
															taż-żminijiet”. 
															Permezz tagħhom, 
															il-Mulej qed 
															isejħilna 
															għall-konverżjoni, 
															biex ninħelsu mill-esklussività, 
															l-indifferenza u l-kultura 
															li tarmi. Permezz 
															tagħhom, il-Mulej 
															jistedinna biex 
															inħaddnu l-ħajja 
															Nisranija tagħna 
															b’mod sħiħ u biex 
															nikkontribwixxu, 
															kulħadd skont 
															il-vokazzjoni 
															proprja tiegħu jew 
															tagħha, għall-bini 
															ta’ dinja li tkun 
															dejjem aktar skont 
															il-pjan ta’ Alla. 
															Waqt li nesprimi din 
															it-talba ta’ tama, u 
															bl-interċessjoni 
															tal-Verġni Marija, 
															nitlob il-barka 
															abbundanti ta’ Alla 
															fuq il-migranti u r-refuġjati 
															kollha tad-dinja u 
															fuq dawk kollha li 
															jakkompanjawhom 
															fil-vjaġġ tagħhom. 
															 
															Mill-Vatikan, 27 ta’ 
															Mejju, 2019 
															 
															 
															
															Miġjub 
															għall-Malti 
															mill-Kummissjoni 
															Emigranti.  |