|
Ara l-ittra tal-Papa Benedittu
XV, Maximum Illud. 30/11/1919
...
ITTRA TAL-QDUSIJA TIEGĦU L-PAPA
FRANĠISKU
FL-OKKAŻJONI TAĊ-ĊENTINARJU
TAL-PROMULGAZZJONI
TAL-ITTRA “MAXIMUM
ILLUD”
DWAR IL-ĦIDMA MWETTQA
MILL-MISSJUNARJI FID-DINJA
Lill-Għażiż Ħija
l-Kardinal
Fernando
Filoni,
Prefett tal-Kongregazzjoni
għall-Evanġelizzazzjoni
tal-Popli
It-30 ta’ Novembru 2019 jaħbat
iċ-ċentinarju tal-promulgazzjoni
tal-Ittra appostolika Maximum
illud li biha Benedittu XV
xtaq li jagħti ħeġġa ġdida
lir-responsabbiltà missjunarja
li tħabbar il-Bxara t-Tajba
(l-Evanġelju). Kienu l-1919:
fit-tmiem ta’ kunflitt dinji
tremend li l-Papa nnifsu kien
idefinixxa bħala “straġi
inutli”,[1]
huwa ħass il-ħtieġa li jġedded
evanġelikament il-missjoni
fid-dinja, biex tkun imnaddfa
minn kull inkrostazzjoni
kolonjali u żżomm ruħha ’l
bogħod minn kull għan
nazzjonalistiku u espansjonista
li kien il-kawża ta’ ħafna
diżastri. Huwa kiteb li
“l-Knisja ta’ Alla hija
universali, u ma hija barranija
għall-ebda poplu”,[2]
u eżorta lil kulħadd biex jiġi
rrifjutat kull interess ieħor,
għaliex it-tħabbira u l-karità
tal-Mulej Ġesù, imxerrda
bil-qdusija tal-ħajja u bl-opri
tajba, huma r-raġuni
tal-missjonijiet. Hekk Benedittu
XV ta imbuttatura speċjali lill-missio
ad gentes, billi ħadem,
bl-istrument tal-ħsieb u
tal-komunikazzjoni ta’ żmienu,
biex iqajjem mill-ġdid, b’mod
partikolari fost is-saċerdoti,
il-kuxjenza tad-dmir
missjunarju.
Huwa wieġeb għas-sejħa dejjiema
ta’ Ġesù: “Morru fid-dinja
kollha u xandru l-Bxara t-tajba
lil kull bniedem” (Mk 16:15). Li
wieħed jisma’ dan il-kmand
tal-Mulej mhix xi għażla
għall-Knisja: hija “ħtieġa”, kif
fakkar il-Konċilju Vatikan II,[3]
għaliex il-Knisja “hija minnha
nfisha missjunarja”.[4]
“L-evanġelizzazzjoni hija
l-grazzja u vokazzjoni preċiżi
tal-Knisja, l-aqwa marka li
tagħtiha l-identità tagħha.
Il-Knisja teżisti biex
tevanġelizza”.[5]
Biex il-Knisja tikkorrispondi
għal din l-identità u xxandar
lil Ġesù msallab u rxoxtat lil
kulħadd, is-Salvatur ħaj,
il-Ħniena li teħles,
“il-Knisja”, jafferma
l-Konċilju, “imġiegħla
mill-ispirtu ta’ Kristu, għandha
tgħaddi mill-istess triq li
minnha għadda Kristu nnifsu,
it-triq tal-faqar,
tal-ubbidjenza, tal-qadi, u
tas-sagrifiċċju tiegħu nnifsu
sal-mewt”.[6]
Hekk tkun tista’ twassal
realment lill-Mulej,
“il-prinċipju u l-fasla ta’ din
l-umanità mġedda, mogħnija bi
mħabba tal-aħwa, b’sinċerità u
bi spirtu ta’ paċi, li lkoll
nixtiequ”.[7]
Dak li kien għal qalb Benedittu
XV kważi mitt sena ilu u dak li
d-Dokument tal-Konċilju fakkarna
iktar minn ħamsin sena ilu,
jibqa’ kompletament attwali.
Illum bħal qabel, “il-Knisja,
mibgħuta minn Kristu biex turi u
tgħaddi lill-bnedmin u lill-ġnus
kollha l-imħabba ta’ Alla, taf
li għad fadlilha xogħol
missjunarju kbir xi twettaq”.[8]
Dwar dan il-għan, San Ġwanni
Pawlu II osserva li “l-missjoni
tal-Feddej, imħollija f’idejn
il-Knisja, għad fadlilha ħafna
biex isseħħ għalkollox”, u li
meta nagħtu “ħarsa biss lejn
il-ġens kollu tal-bnedmin,
turina li din il-missjoni għadha
fil-bidu tagħha, u għalhekk
jeħtieġ li aħna nimpenjaw ruħna
fil-qadi ta’ din il-missjoni
bil-ħila kollha tagħna”.[9]
Għalhekk hu, bil-kelmiet li
nixtieq inressaq
għall-attenzjoni ta’ kulħadd,
eżorta lill-Knisja għal “tiġdid
fl-impenn missjunarju”,
fil-konvinzjoni li
l-missjoni
“ġġedded il-Knisja, issaħħaħ
il-fidi u l-identità Nisranija,
tnissel ħeġġa ġdida fir-ruħ u
tqanqal għall-impenji ġodda.
Il-fidi tissaħħaħ billi tingħata
lill-oħrajn. L-evanġelizzazzjoni
mill-ġdid tal-popli Nsara ssib
l-ispirazzjoni tagħha u
l-għajnuna mill-impenn
missjunarju universali
tal-Knisja”.[10]
Fl-Eżortazzjoni appostolika
Evangelii
gaudium,
li fiha ġbart il-frott tat-tmien
Sinodu Ġenerali Ordinarju
tal-Isqfijiet, imsejjaħ biex
jirrifletti dwar
l-evanġelizzazzjoni l-ġdida
għat-tixrid tal-fidi Nisranija,
xtaqt nippreżenta mill-ġdid
lill-Knisja kollha din is-sejħa
urġenti: “Ġwanni Pawlu II
stedinna nagħrfu li ‘qatt
m’għandha tonqos il-ħeġġa
għat-tħabbir’ lil dawk li huma
mbiegħdin minn Kristu, għax
‘fl-aħħar mill-aħħar dan hu
l-ewwel dmir tal-Knisja’.
Il-ħidma missjunarja ‘hi llum
ukoll l-aqwa sfida li għandha
l-Knisja’ u ‘l-ħidma missjunarja
trid tiġi l-ewwel’. X’jiġri jekk
nieħdu tassew bis-serjetà dawn
il-kelmiet? Nagħrfu li l-azzjoni
missjunarja hi l-mudell ta’ kull
ħidma tal-Knisja”.[11]
Dak li nixtieq nesprimi jidhirli
li ma jistax jitħalla għal
darb’oħra: “Għandu tifsira
programmatika u konsegwenzi
importanti. Nittama li
l-komunitajiet kollha jħabirku
biex iħaddmu l-mezzi neċessarji
ħalli jimxu ’l quddiem fil-mixja
ta’ konverżjoni pastorali u
missjunarja, li ma tistax tħalli
l-affarijiet kif sabithom. Hawn
m’aħniex bżonn ta’ ‘sempliċi
amministrazzjoni’. Fir-reġjuni
kollha tad-dinja rridu nwaqqfu
preżenza fi ‘stat permanenti ta’
missjoni’”.[12]
M’għandniex nibżgħu li,
b’fiduċja f’Alla u b’kuraġġ,
nibdew “għażla missjunarja li
kapaċi tibdel kull ħaġa, biex
hekk id-drawwiet, l-istili,
il-ħinijiet, il-lingwaġġ u kull
struttura ekkleżjali jsiru kanal
tajjeb għall-evanġelizzazzjoni
tad-dinja tal-lum, iktar milli
għall-awtopreservazzjoni.
Ir-riforma tal-istrutturi, li
titlob konverżjoni pastorali,
nistgħu nifhmuha biss f’dan
id-dawl: nagħmlu mod li dawn
kollha jsiru iżjed missjunarji,
li l-pastorali ordinarja
fil-livelli kollha tagħha tkun
iktar wiesgħa u miftuħa, li
tqiegħed lill-aġenti pastorali
f’atteġġjament kontinwu ta’
‘ħruġ’ u hekk tiffavorixxi
t-tweġiba pożittiva ta’ dawk
kollha lil lilhom Ġesù joffri
l-ħbiberija tiegħu. Kif qal
Ġwanni Pawlu II lill-Isqfijiet
tal-Oċeanja, ‘kull tiġdid
fil-Knisja għandu jkollu bħala
l-għan tiegħu l-missjoni, biex
ma jisfax priża ta’ atteġġjament
fejn il-Knisja tħares biss lejha
nfisha’”.[13]
L-Ittra appostolika
Maximum illud
kienet eżortat, bi spirtu
profetiku u onestà evanġelika,
biex il-Knisja toħroġ
mill-konfini tan-nazzjonijiet,
biex tagħti xhieda tar-rieda
salvifika ta’ Alla permezz
tal-missjoni universali
tal-Knisja. Iċ-ċentinarju ta’
din l-Ittra għandu jkun ta’
stimolu biex negħlbu
t-tentazzjoni li tiġri sikwit,
li hija moħbija taħt kull
introverżjoni ekkleżjali, għal
kull għeluq b’referenza għalina
nfusna fil-konfini proprji
tagħna li fihom inħossuna żguri,
għal kull nostalġija sterili
tal-passat, biex ninfetħu
għat-tiġdid ferrieħi
tal-Vanġelu. Anki fi
żminijietna, milquta
mit-traġedji tal-gwerra u mhedda
min-niket ta’ rieda li
tenfasizza d-differenzi u
tqanqal il-kunflitti, il-Bxara
t-Tajba li f’Ġesù l-maħfra
tirbaħ id-dnub, il-ħajja tirbaħ
il-mewt u l-imħabba tirbaħ
il-biża’, titwassal lil kulħadd
b’ħeġġa mġedda u tnissel fiduċja
u tama.
B’dawn is-sentimenti, nilqa’
l-proposta tal-Kongregazzjoni
għall-Evanġelizzazzjoni
tal-Popli, u nindika Xahar
missjunarju straordinarju
f’Ottubru 2019, bl-iskop li kemm
jista’ jkun inqajmu l-kuxjenza
tal-missio
ad
gentes
u naqbdu mill-ġdid b’ħeġġa ġdida
l-bidla missjunarja tal-ħajja u
tal-pastorali. Wieħed jista’
jitħejja għalih, anki permezz
tax-xahar missjunarju ta’
Ottubru tas-sena li ġejja,
sabiex l-Insara kollha jkollhom
verament għal qalbhom
it-tħabbira tal-Bxara t-Tajba u
l-konverżjoni tal-komunitajiet
tagħhom f’realtajiet missjunarji
u ta’ evanġelizzazzjoni; sabiex
tikber l-imħabba għall-missjoni
li “hi passjoni għal Ġesù imma,
fl-istess ħin, hi passjoni
għall-poplu tiegħu”.[14]
Lilek, għażiż Ħija,
lid-Dikasteru li tmexxi u
lill-Opri Missjunarji Pontifiċji
nafda l-ħidma li tibdew
it-tħejjija ta’ din il-ġrajja,
b’mod partikolari permezz ta’
sensibilizzazzjoni wiesgħa
tal-Knejjes partikolari,
tal-Istituti ta’ ħajja
kkonsagrata u tas-Soċjetajiet
ta’ ħajja appostolika, kif ukoll
tal-assoċjazzjonijiet,
tal-movimenti, tal-komunitajiet
u tar-realtajiet l-oħra
ekkleżjali. Ħalli x-Xahar
missjunarju straordinarju jkun
grazzja intensa u li jagħti
l-frott biex iġib ’il quddiem
inizjattivi u jintensifika b’mod
partikolari t-talb – ruħ ta’
kull missjoni – it-tħabbira
tal-Vanġelu, ir-riflessjoni
biblika u teoloġika fuq
il-missjoni, l-opri ta’ karità
Nisranija, l-azzjonijiet
konkreti ta’ kollaborazzjoni u
ta’ solidarjetà bejn il-Knejjes,
biex iqajmu fina u ma jħallux
jittieħed minna l-entużjażmu
missjunarju.[15]
Mill-Vatikan,
22
ta’ Ottubru
2017
Id-XXIX
Ħadd taż-Żmien
ta’
Matul is-Sena
Tifkira ta’ San Ġwanni Pawlu II
Jum Dinji tal-Missjoni
Franġisku
miġjuba mit-Taljan għall-Malti
minn Mons. Renato Borg
[1]
Ittra lill-mexxejja
tal-popli fil-gwerra,
1 ta’ Awwissu
1917: AAS IX
(1917), 421-423.
[2]
Benedettu
XV,
Ittra appostolika
Maximum illud,
30
ta’ Novembru
1919: AAS 11
(1919), 445.
[3]
Digriet fuq il-ħidma
missjunarja tal-Knisja
Ad
gentes,
7
ta’
Diċembru
1965, 7: AAS 58
(1966), 955.
[4]
Ibid.,
2: AAS 58 (1966),
948.
[5]
Pawlu
VI,
Eżortazzjoni appostolika
Evangelii
nuntiandi,
8
ta’
Diċembru
1975, 14: AAS 68
(1976), 13.
[6]
Digriet
Ad gentes,
5: AAS 58 (1966),
952.
[7]
Ibid.,
8: AAS 58 (1966),
956-957.
[8]
Ibid.,
10: AAS 58
(1966), 959.
[9]
Enċiklika Redemptoris
missio, 7
ta’
Diċembru
1990, 1: AAS 83
(1991), 249.
[10]
Ibid.,
2: AAS 83 (1991),
250-251.
[11]
N.
15: AAS 105
(2013), 1026.
[12]
Ibid.,
25: AAS 105
(2013), 1030.
[13]
Ibid.,
27: AAS 105
(2013), 1031.
[14]
Ibid.,
268: AAS 105
(2013), 1128.
[15]
Ara
Ibid.,
80: AAS 105
(2013), 1053.
|